Δημοτικές αρχές, καρπαζοεισπράκτορες της κυβέρνησης και της Τρόικα

Γράφει:
Θόδωρος Γκοτσόπουλος,δημοτικός σύμβουλος Παλλήνης
Δημοτικής Παράταξης ''Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο''

Προυπολογισμός Δήμου 2014

Ο απόλυτος ευτελισμός ενός σοβαρότατου (του πιο σοβαρού ίσως) ζητήματος του Δήμου. Καμία εισήγηση του δημάρχου, απόλυτη σιωπή από τους βαριεστημένους συμβούλους της πλειοψηφίας, συζήτηση και διάλογος αποκλειστικά από 7 συμβούλους της αντιπολίτευσης. Αυτό είναι το Δημοτικό Συμβούλιο Παλλήνης.

Οι Δημοτικές αρχές της χώρας δεν αντέδρασαν καθόλου στη μνημονιακή λαίλαπα, αποδείχθηκαν καρπαζοεισπράκτορες της κυβέρνησης και της Τρόικα. Δέχθηκαν την κατά 60% μείωση των πόρων τους, δεν είπαν κουβέντα για τις απολύσεις προσωπικού, την υποβάθμιση των υπηρεσιών τους. Είναι δε έτοιμες οι περισσότερες, αν ξαναβγούν, να αυξήσουν τα τέλη καθαριότητας, τους τοπικούς φόρους, τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς (ο δικός μας ο Δήμος, τα έκανε ήδη πέρυσι με αύξηση 30%). Άρα ο δημότης θα κληθεί να πληρώσει το μάρμαρο. Αν όλοι οι Δήμοι είχαν αντισταθεί οργανωμένα και ομόφωνα, τότε η κατάσταση θα ήταν καλύτερη.

2     Στο Δήμο μας, δεν έχουμε μόνο τις αυξήσεις στα τροφεία των παιδικών σταθμών, στα τέλη (για τους Παλληνιώτες και Ανθουσιώτες), τα ακριβά αθλητικά προγράμματα. Επιπλέον διαπιστώθηκαν και  ατασθαλίες, μεγαλύτερη των οποίων ήταν εκείνη της πρωτοβάθμιας Σχολικής Επιτροπής. Ελέγχεται η διαχείρηση εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ της διετίας 2011-2012   και αυτό γιατί το Κλειστό Κύκλωμα εξουσίας υπό τον Δήμαρχο αγνοούσε τις επί ένα περίπου χρόνο προειδοποιήσεις των δημοτικών συμβούλων (πλειοψηφίας και μειοψηφίας) για ύποπτα φαινόμενα. Τώρα ασχολείται ο εισαγγελέας αφού η  δημοτική αρχή δεν το έκανε!!!

Κατά τα άλλα σε περίοδο οικονομικής κρίσης και αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος, ο Δήμος μας λειτουργεί με τις παραδοσιακές μεθόδους και πρακτικές. Αυταρχισμός, κατάργηση του ρόλου του Δημοτικού Συμβουλίου, πράξεις που μπορεί να τις μάθουμε από το διαδίκτυο, αμφισβήτηση του ρόλου των φορέων της πόλης. Αντί για την κινητοποίηση των πολιτών και τη συμμετοχή τους στη δημιουργία πραγματικών δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης, την συμπαράσταση στους συνδημότες μας που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, επιβίωσης, ανεργίας, κατοικίας, έχουμε δημαρχοκεντρισμό, φιλανθρωπία που προκαλεί ερωτηματικά, κλείσιμο στους τέσσερις τοίχους του Δημαρχείου, αδιαφάνεια. Και όμως η πιο κοντινή προς τον πολίτη εξουσία είναι η Δημοτική Αρχή. Αυτή πρέπει να είναι κοντά, δίπλα, μαζί με τους πολίτες.

Αυτή μπορεί και πρέπει να βοηθήσει, με μέσα που έχει και άλλα που πρέπει να ανακαλύψει.

Δυστυχώς ο Δήμος Παλλήνης την τριετία 2011-2012 δεν ήταν μια τέτοια περίπτωση.