Τα προβλήματα της Παιδείας και η στάση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

Τυφώνας Μνημόνιο χτυπάει και την Παλλήνη

(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα μας Παρέμβαση)

Από τη δεκαετία του ’90, τουλάχιστον, η Παιδεία υπόκειται σε αλλεπάλληλες επεμβάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης, όλων των κυβερνήσεων, πάντα στο όνομα της αναβάθμισής της και ο κάθε φορά αρμόδιος υπουργός  φιλοδοξεί να συνδέσει το όνομά του με τις "κοσμογονικές" αλλαγές που εξαγγέλλει και επιχειρεί. Το αποτέλεσμα; Η συνεχής αποδόμηση, η συνεχής υποβάθμιση, η συνεχής αλλοίωση του χαρακτήρα της.

Του δημόσιου, του δωρεάν, του χωρίς αποκλεισμούς χαρακτήρα της.

Οι επιπτώσεις της μνημονιακής περιόδου έχουν τα δικά τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά

• αμφισβητείται η Παιδεία  ως δημόσιο αγαθό
• τα μέτρα παίρνονται με καταιγιστικούς ρυθμούς και πλήττουν όλους τους τομείς.

Καταργείται το 40% των ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ & ΕΠΑΣ, με συνέπεια να οδηγούνται στην απόλυση οι καθηγητές, να μένουν στον αέρα οι μαθητές και να "τρίβουν τα χέρια τους" οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών ΙΕΚ. Όχι μόνο αυτοί αλλά και οι επιχειρήσεις που μέσα από το θεσμό της μαθητείας θα αποκτήσουν φτηνά εργατικά χέρια 15χρονων και 16χρονων παιδιών.

Το "νέο" Λύκειο πριμοδοτεί την εξεταστικοκεντρική λογική. Θα ενισχύσει την ακριβοπληρωμένη αμάθεια και θα οδηγήσει εκτός σχολείου μεγάλο αριθμό μαθητών.

Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση καταργούνται σχολικές μονάδες -118 δημοτικά και νηπιαγωγεία έκλεισαν το περασμένο καλοκαίρι- καταργείται ουσιαστικά το ολοήμερο σχολείο και τα τμήματα ένταξης, συγχωνεύονται τμήματα και μειώνεται σημαντικά ο αριθμός των εκπαιδευτικών.

Στην προσχολική αγωγή οι κτιριακές υποδομές και το  ελλιπές προσωπικό δεν επαρκούν για να καλύψουν όλα τα νήπια, στέλνοντάς τα στα ιδιωτικά νηπιαγωγεία και, βέβαια, αφήνοντας εκτός το σύνολο σχεδόν των προνηπίων.  

Τα μέτρα αυτά δημιουργούν τεράστια προβλήματα στους εκπαιδευτικούς και στις οικογένειές τους με απολύσεις, υποχρεωτικές μετακινήσεις, μετατάξεις από τη δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Όλα αυτά γίνονται στο όνομα του "εξορθολογισμού" του σχολείου και της  "αναβάθμισης" της μόρφωσης. Οδηγούν όμως στην υποβάθμιση και την απαξίωση του Δημόσιου Σχολείου και "στρώνουν το χαλί" στην ιδιωτική εκπαίδευση.

• Το κίνημα της Παιδείας (εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές)αντιστέκεται και διεκδικεί.
• Απαιτεί δημόσια-δωρεάν Παιδεία, με ίσες ευκαιρίες, χωρίς αποκλεισμούς.
• Υποχρεωτική δίχρονη προσχολική Αγωγή.
• Υποχρεωτικό δωδεκάχρονο σχολείο.
• Δημόσια-δωρεάν μεταλυκειακή Τεχνική/Επαγγελματική Εκπαίδευση.
• Δημόσια-δωρεάν ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στη σημερινή κατάσταση, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην ουσιαστική αναβάθμιση της παρεχόμενης μόρφωσης.

Είναι γνωστό ότι πολλές αρμοδιότητες έχουν αποδοθεί, στο όνομα της αποκέντρωσης, από την κεντρική διοίκηση στην Τ.Α.

Δεν συνοδεύονται όμως αυτές από τους αντίστοιχους πόρους με αποτέλεσμα την υποβάθμιση και την αδυναμία λειτουργίας τους.

Η μείωση πάνω από 65% της κρατικής επιχορήγησης είναι ένα χαρακτηριστικό στοιχείο αυτής της λογικής.

Ποια είναι όμως η αντίδραση σ’ αυτή την κατάσταση;

Τόσο η ΚΕΔΕ όσο και η ΠΕΔΑ, που μας αφορά, έχουν εκτός κεντρικού πλαισίου τους την Παιδεία. Αποδέχονται να φορτώνονται με ευθύνες χωρίς να διεκδικούν ουσιαστικά, τα μέσα για την αντιμετώπισή τους. Οι όποιες αντιδράσεις τους (π.χ. στο θέμα της μεταφοράς των μαθητών) είχαν σαν στόχο να απαλλαγούν από το φορτίο χωρίς να ενδιαφέρονται για την επί της ουσίας επίλυση του προβλήματος.

Στα ίδια πλαίσια κινείται, δυστυχώς και η Δημοτική Αρχή της πόλης μας.

Περιορίζεται στη διαχείριση των προβλημάτων, που αφορούν κυρίως το κτιριακό και τις λειτουργικές ανάγκες των σχολείων, αλλά βρίσκεται μακριά από τη στήριξη και την πίεση για λύση των γενικότερων ζητημάτων.

Τα σχολεία της πόλης μας αντιμετώπισαν από την αρχή της χρονιάς και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν βασικά προβλήματα:

• Το ολοήμερο σχολείο δεν λειτουργεί.
• Υπάρχουν ακόμη σχολεία που αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τη μεταφορά των μαθητών τους .
• Υπάρχουν σχολεία με ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, με αποτέλεσμα πολλές χαμένες ώρες.
• Τα δύο ειδικά σχολεία, Μουσικό και Καλλιτεχνικό -"αποτελούν κόσμημα για το Δήμο μας" έχει πει πολλές φορές ο κύριος δήμαρχος- αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις σε καθηγητές μουσικών και καλλιτεχνικών ειδικοτήτων και οδηγούνται έτσι σε ακύρωση του ρόλου τους.
• Τις τελευταίες μέρες επιχειρείται η σύμπτυξη τμημάτων και η δημιουργία υπεράριθμων, δυσκίνητων και αντιεκπαιδευτικών συνόλων των 28-29 μαθητών.
• Το γενικότερο πρόβλημα με την κάλυψη του αριθμού των νηπίων και προνηπίων αποτελεί πρόβλημα και για την πόλη μας.

Απ’ όλα αυτά τα προβλήματα η Δημοτική Αρχή βρίσκεται σε απόσταση και δεν φαίνεται να την αγγίζουν. Για δε τη συμβολή του στην ανάπτυξη και τη στήριξη ενός διεκδικητικού πλαισίου, μαζί με τους φορείς του κινήματος Παιδείας, ούτε λόγος.

Εμείς θεωρούμε ότι τα ζητήματα της Παιδείας είναι αναπόσπαστο τμήμα μιας δημοτικής πολιτικής, που θέλει να αφουγκράζεται την κοινωνία και να παλεύει μαζί της. Η άποψή μας είναι ότι η Τ.Α. πρέπει μαζί με το σύνολο του κινήματος Παιδείας να πιέζει και να διεκδικεί τη λύση των προβλημάτων του χώρου.

Δημήτρης Κοτρώνης

Μέλος της Γραμματείας της Δημοτικής Παράταξης ''Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο''