Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

7ο Δημοτικό και Νηπιαγωγείο Παλλήνης Κάποιοι ευθύνονται για την κατάσταση

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το 7ο Δημοτικό και Νηπιαγωγείο της Παλλήνης βρέθηκαν στο έλεος των καιρικών φαινομένων και τα νερά του παρακείμενου ρέματος πλημμύρισαν το προαύλιο και τις αίθουσες διδασκαλίας.

Για δεύτερη χρονιά οι αρμόδιοι για τη λύση του προβλήματος προσπαθούν να διώξουν από πάνω τους τις ευθύνες, χωρίς να παίρνουν τα απαραίτητα μέτρα.

Η Περιφέρεια Αττικής, που έχει την ευθύνη για το ρέμα μαζί με το ΥΠΕΚΑ, προτείνει τη μεταφορά του σχολείου σε άλλο χώρο. Για τον τομέα που της αντιστοιχεί, δηλαδή, «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε».

 Ο Δήμαρχος πέρυσι, σύμφωνα με τα λεγόμενα των γονέων, υποσχόταν ότι τα παιδιά θα είναι ασφαλή γιατί «δεν θα υπάρξει ξανά πρόβλημα».

Φέτος υπήρξε ξανά πρόβλημα, αλλά η λύση ακόμα ζητείται.

Οι ευθύνες τόσο της Περιφέρειας και του Υπουργείου, όσο και της Διοίκησης του Δήμου είναι δεδομένες.

Η διευθέτηση του ρέματος ακολούθησε τον λάθος δρόμο. Αντί να ξεκινήσει από τις εκβολές του ξεκίνησε από τις «πηγές» του. Αυτό, βέβαια, όχι τυχαία. Έπρεπε να εξυπηρετηθούν τα σχέδια της κατασκευής της Αττικής Οδού, αλλά και οι μεγαλοϊδιοκτήτες της περιοχής. Έτσι διοχετεύθηκαν σ’ αυτό τα νερά από μακρινές περιοχές και γειτονικά ρέματα, πολλαπλασιάζοντας τον όγκο τους. Τα έργα διευθέτησης, όμως, σταμάτησαν στη μέση, «κατά τύχη» αφού είχαν εξασφαλιστεί κάποιες μεγάλες ιδιοκτησίες, αδιαφορώντας αν έτσι ο κίνδυνος πλημμύρας ήταν άμεσος. Όπως και έγινε με πολλαπλές επιπτώσεις στην περιοχή και όχι μόνο την πλημμύρα του σχολείου.

Όσον αφορά τα μέτρα για το χώρο του σχολείου, που είναι αρμοδιότητα και ευθύνη της Δημοτικής Αρχής... πέρασε ένας χρόνος χωρίς να γίνει το παραμικρό.

Η γνώμη μας είναι ότι μπορούν να ληφθούν εκείνα τα άμεσα μέτρα, που θα παρέχουν στο χώρο την ασφάλεια ώστε να μη χρειαστεί να μετακομίσουν τα σχολεία, όπως είναι άλλωστε και η επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας των γονέων, αλλά και των εκπαιδευτικών των δύο σχολείων:

  1. Με τη μεταφορά του νηπιαγωγείου σε αίθουσες που βρίσκονται πιο ψηλά υψομετρικά, με την κατάλληλη διαμόρφωση του χώρου.
  2. Παίρνοντας μέτρα ώστε τα νερά του δρόμου να μην εισέρχονται στο προαύλιο του σχολείου αυξάνοντας έτσι τον συνολικό όγκο.
  3. Δημιουργώντας ένα προσωρινό δεύτερο τοιχίο παράλληλα με το υπάρχον έτσι ώστε, σε περίπτωση υπερχείλισης να εμποδίζει την είσοδο του νερού στο προαύλιο και να δίνει το χρόνο στους εκπαιδευτικούς να απομακρύνουν τα παιδιά με ασφάλεια.


Όλα αυτά βέβαια, δεν εξασφαλίζουν το σχολείο από την πλημμύρα. Η τελική λύση θα δοθεί με τη διευθέτηση του ρέματος και την εξασφάλιση του τοιχίου απ’ αυτή την πλευρά.

Εδώ θα διαφωνήσουμε με τη λογική που λέει ότι κάτι τέτοιο για να ολοκληρωθεί θέλει πέντε ή δέκα χρόνια ή «στον άλλον αιώνα».

Τα έργα της διευθέτησης μέχρι τη γέφυρα της Σπάτων έγιναν σε χρόνο ρεκόρ και για πολύ μεγαλύτερο μήκος.


Είναι λοιπόν, θέμα προτεραιοτήτων και βούλησης, αλλά και διεκδίκησης της σχολικής κοινότητας και των κατοίκων της Παλλήνης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου