Μάλλον οι περισσότεροι πολίτες δε γνωρίζουν το περιεχόμενο και τις αρμοδιότητες της Τ.Α., αυτό συμβαίνει γιατί αρκετά συχνά έχει προταχθεί μια νεφελώδης περιγραφή για το θέμα……. Η πλημμελής ενημέρωση έχει επιδιωχθεί σκόπιμα από τους επαγγελματίες κοτζαμπάσηδες με στόχο να λειτουργούν ανενόχλητοι, παρουσιάζοντας τις προφανείς υπηρεσίες σαν μικρο-εξυπηρέτηση, σαν μικρο-ρουσφέτι έτσι ώστε να μπορούν να λειτουργούν ανενόχλητοι σε εκείνα τα κομμάτια διοίκησης όπου ο πολίτης πρέπει να μείνει μακριά…..
Ποιες όμως είναι οι αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σύμφωνα με τα παγκόσμια αλλά και «εν μέρει» και με τα Ελληνικά δεδομένα?
α) Το νερό και η αποκομιδή των απορριμμάτων
β) Η αποχέτευση
γ) Η διαχείριση των στερεών αποβλήτων
δ) Οι αστικοί δρόμοι και οι μεταφορές
ε) Τα ζητήματα στέγασης και πιο συγκεκριμένα: 1)Η αναβάθμιση των φτωχογειτονιών. 2) Η ανάπτυξη της γης. 3) Η χωροταξία. 4) Η χρήση γης. 5) Ο προσδιορισμός ζωνών χρήσης. 6) Οι ρυθμίσεις κατασκευών κτηρίων.
στ) Η πολεοδομία
ζ) Η τοπική οικονομική και κοινοτική ανάπτυξη
η) Η πρωτοβάθμια περίθαλψη
θ) Η κύρια εκπαίδευση
ι) Η διαχείριση καταστροφών
Municipal Finance: Innovative Resourcing for Municipal Infrastructure and Service Provision
Report prepared by Mr Ilias Dirie for the Commonwealth Local Government Forum in cooperation with ComHabitat.
Κεντρικό σημείο και αχίλλειος πτέρνα της πιο πάνω απαρίθμησης είναι η τοπική οικονομική και κοινοτική ανάπτυξη. Πιο συγκεκριμένα το πρόβλημα εντοπίζεται στο ότι ενώ είναι πλέον παραδεκτό από την κεντρική διοίκηση το ότι η αποκέντρωση είναι βασική και ουσιαστική προϋπόθεση τόσο για τον εκδημοκρατισμό της διοίκησης όσο και για αυτή καθαυτή την περιφερειακή ανάπτυξη, εντούτοις διαπιστώνεται ένα «παράδοξο»….. Ενώ, δηλαδή έχουμε μεταφορά αρμοδιοτήτων από την κεντρική διοίκηση στην αυτοδιοίκηση, δεν έχουμε αντίστοιχη μεταφορά πόρων……. Τυχαίο???
Έτσι δεν είναι λίγες φορές που ο πολίτης βρίσκεται μπροστά σε ένα πληροφοριακό κομφούζιο π.χ. κάτι που ζούμε: Ποιος είναι υπεύθυνος για τους ψεκασμούς για τα κουνούπια? Η κεντρική διοίκηση δείχνει την αυτοδιοίκηση, η αυτοδιοίκηση λέει: Μα δεν μας δώσατε τα λεφτά για να το κάνουμε. Έτσι όλοι είναι «υπεύθυνοι» αλλά όλοι «δικαιολογούνται» και βέβαια ο μεγάλος εξαπατημένος από τη «διαμάχη» δεν είναι άλλος από τον πολίτη…. Γιατί διαιωνίζεται όμως αυτή η κατάσταση?
Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός του διεφθαρμένου κράτους που κάνει «κουμάντο». Η κεντρική μηχανή κρατά για λογαριασμό της οικονομικούς πόρους, προτάσσοντας «απαρέγκλιτα “ανελαστικές” υποχρεωτικές δαπάνες», από την άλλη οι τοπικοί «εκπρόσωποι» κομμάτια του διαβλητού πολιτικού συστήματος δεν διεκδικούν όταν πρέπει-δηλαδή στον κατάλληλο χρόνο- τους πόρους. Αυτό συμβαίνει γιατί συνήθως ως τοπικοί εκπρόσωποι, επιλέγονται ή «χρίονται» για την ακρίβεια, από αυτούς που ασκούν την κεντρική διοίκηση, κατά κανόνα οι περισσότερο υποτακτικοί και με τον τρόπο αυτό η αθλιότητα συνεχίζεται…..
Η διασφάλιση πόρων «Resourcing» ορίζεται ως «Τα ολικά διαθέσιμα μέσα σε μία τοπική διοίκηση ώστε να καλυφτούν οι τοπικοί αναπτυξιακοί στόχοι οι οποίοι αποσκοπούν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών». Αυτά περιλαμβάνουν οικονομικούς πόρους, δημόσια γη και κτήρια, εκτεταμένα δίκτυα με την κοινότητα, με ιδιωτικούς και διεθνείς οργανισμούς, εργαλεία σχεδιασμού, γνώση των αγορών, εξειδικευμένη γνώση επιχειρησιακής και οικονομικής διαχείρισης και συνδέσεις με τη διεθνή χορηγική κοινότητα και οικονομικά ινστιτούτα ανάπτυξης αστικών κέντρων
Municipal Finance: Innovative Resourcing for Municipal Infrastructure and Service Provision
Report prepared by Mr Ilias Dirie for the Commonwealth Local Government Forum in cooperation with ComHabitat.
Με βάση τα παραπάνω ο προβληματισμός αποκτά ένα διαφορετικό περιεχόμενο. Πέρα από το τι κάνει η κεντρική διοίκηση η τοπική αυτοδιοίκηση θα μπορούσε να αυτονομηθεί, δηλαδή να αναπτύξει τις δικές της ανεξάρτητες διεξόδους, εφόσον βέβαια υπάρχει από μεριάς της η απαραίτητη και αναλογούσα κατά περίσταση πολιτική βούληση!!!!!!!!
Ας πάρουμε για παράδειγμα την περίπτωση Γέρακα-Παλλήνη, είναι γεγονός πως η περιοχή ήταν ο μεγαλύτερος αμπελώνας της Αττικής γης, επίσης γεγονός είναι πως πέρα από όποιες διαφωνίες, η ανάπτυξη θα έρθει κατά βάση μέσα από το δρόμο του γυρισμού στον πρωτογενή τομέα. Κατά συνέπεια η τοπική αυτοδιοίκηση θα μπορούσε -στο βαθμό που ήταν προτεραιότητά της- να πρωτοστατήσει και να πυροδοτήσει τις διαδικασίες επαναφοράς στον πρωτογενή τομέα. Όμως πρωτίστως μια τέτοια κίνηση προϋποθέτει την πολλαπλή αξιολόγηση της υπάρχουσας γης. Έχοντας κατά νου τα φαραωνικά έργα που ασέλγησαν πάνω στη Μεσόγεια γη και συγκεκριμένα την Αττική Οδό και το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» υπάρχει άμεση ανάγκη προσδιορισμού των νέων δεδομένων.
1) Ο επαναπροσδιορισμός της χρήσης γης με βάση τις υφιστάμενες πλέον νέες συνθήκες.
2) Η προστασία των καλλιεργουμένων εκτάσεων.
3) Η αξιολόγηση των εδαφών στις καλλιεργούμενες εκτάσεις (χώμα, συστατικά χαρακτηριστικά, ενδεχόμενη επιμόλυνση από τις φαραωνικές παρεμβάσεις που προαναφέρθηκαν, επαναξιολόγηση του υδροφόρου ορίζοντα που έχει υποστεί τρομακτική επιβάρυνση από την έλλειψη αποχέτευσης κ.λ.π.)
4) Η αξιολόγηση των υπαρχουσών καλλιεργειών από γεωπονική σκοπιά.
5) Η λειτουργία σταθερής συμβουλευτικής υπηρεσίας προς τους καλλιεργητές στα πλαίσια ενός φιλόδοξου μεν αλλά εφικτού πλάνου αποκατάστασης της καλλιεργούμενης γης.
6) Η λειτουργία υπηρεσίας προαγωγής των παραγομένων προϊόντων και διαφήμισης τους όχι ως “brand names” αλλά ως είδος π.χ. (κρασί, μούστος, φιστίκι, γιαούρτι κ.λ.π.)
Τα παραπάνω θα μπορούσαν «εν δυνάμει» να αποτελέσουν ένα πρόπλασμα διαμόρφωσης μιας πολιτικής δημιουργίας αυτόνομων πόρων στον πρωτογενή τομέα.
Ο δρόμος είναι μπροστά, προέχει όμως ο πολίτης να ενημερώνεται και να μην αρκείται σε ψευτο-υποσχέσεις, ψευτο-χειραψίες, χτυπήματα στην πλάτη, και ……… κούφια λόγια.
Δημήτρης Παρθένης
Αγγειοχειρουργός
Υπ. Δημ. Σύμβουλος (Παρέμβαση για έναν άλλο Δήμο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου